Urodził się 2 września 1897 r. w Piotrkowie. Syn Adama i Heleny z Jastrzębskich.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W 1923 r. jako urzędnik wojskowy XI rangi pracował w DOK nr X. Przemianowany na por. adm.-kanc. ze starszeństwem z 1 grudnia 1920, w 1924 r. pełnił służbę w Kierownictwie Rejonowym Inżynierii i Saperów w Łodzi, zaś w 1928 r. w 4 Okręgowym Szefostwie Budownictwa. W 1932 r. oficer w komendzie m. Łodzi. Awansowany 19 marca 1939 r. na kpt. int., był wówczas oficerem gospodarczym baonu KOP „Żytyń”.
Po kampanii 1939 r. aresztowany przez Sowietów. Wywieziony na podstawie listy nr 055/4 z 5-9 maja 1940 r., wkrótce potem został zamordowany na terenie Ukrainy, zapewne w Kijowie.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Ireną Różycką, miał córkę Halinę (zm. 17 V 2000).
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
„Monitor Polski” 1933, nr 24; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; Ukraiński ślad Katynia, Warszawa 1995.