Bojownikom niepodległości

Włodzimierz Jurkiewicz

(1894–po 1934)

Urodził się 3 stycznia 1894 r. w Krasnolesie (?) gm. Sławentyn pow. Podhajce. Syn Teodora i Eweliny z Bibłyk-Falkowskich.

W czasie I wojny światowej od 16 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich ps. „Bomba”. Początkowo w baonie uzupełniającym 1 pp LP kpt. Andrzeja Galicy, a od grudnia w 6 komp. 2 pp LP. Uczestniczył w kampanii karpackiej. Podczas walk pod Łopuszną i Rivną (11 grudnia) razem z Zygmuntem Hawliną, Krausem i Stefanem Reichertem wziął 26 jeńców. 2 kwietnia 1915 r. przeniesiony do 4 baterii 1 part LP, walczcej w składzie I Brygady. Ranny, 25 maja odszedł do szpitala. W końcu kwietnia 1917 r. przebywał w stacji zbornej LP w Budapeszcie.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.

W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie. Pracował jako st. kontroler w Kasie Chorych.

Zmarł po 1934 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

T. Malinowski, M. Szumański, 2 Pułk Piechoty Legionów Polskich, t. I: Tradycja, Warszawa 1939; „Monitor Polski” nr 63/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.