Urodził się 1 stycznia 1890 r. w Dobrzyniu.
Podczas I wojny światowej powołany do Armii Imperium Rosyjskiego. W latach 1917-1918 służył w polskim I baonie 1 pp Brygady Kaukaskiej
Był sekretarzem Agentury Konsularnej w Kaukaskich Wodach Mineralnych, jednocześnie od 15 kwietnia 1919 r. w stopniu podkpt. stał na czele jej wydziału wojskowego i okręgu tersko-dagestańskiego Polskiej Organizacji Wojskowej KN 3 pod pseudonimem „Zbigniew”.
Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919 r.,
Od 20 sierpnia 1922 do 21 października 1923 r. służył w Powiatowej Komendzie Uzupełnień Warszawa-miasto II. Awansowany z dniem 15 kwietnia 1924 r. na stopień mjr. adm., był wówczas oficerem Departamentu I Piechoty MSWojsk. Od kwietnia do listopada 1928 r. był zastępcą komendanta PKU Lublin-Powiat i jednocześnie kierownikiem referatu administracji rezerw. Oddany do dyspozycji dowódcy OK nr II, 31 grudnia 1928 r. przeniesiony w stan spoczynku.
Mieszkał w Warszawie. Był prezesem Legii Inwalidów Wojsk Polskich.
Zmarł 23 lipca 1971 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym na Powązkach w Warszawie kwat. 166.
Odznaczony orderem Polonia Restituta 5 kl., Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.
Żonaty z Anną Poliwko (zob.).
„Monitor Polski” 1934, nr 6; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934; A. Holiczenko, Żołnierze tajnego frontu. Lista imienna KN3 POW-Wschód, 1914-1921, Olsztyn 2012;