Bojownikom niepodległości

Włodzimierz Łapicki

(1888-przed 1922)

Urodził się 22 czerwca 1888 r. w Krakowie (Lutowiskach?). Syn Mikołaja i Bronisławy ze Sropińskich. Brat Józefa (zob.) i Mikołaja Grzegorza (zob.).

Ukończył gimnazjum w Krakowie, po czym kształcił się w szkole piwowarskiej w Monachium. Po powrocie do kraju pracował jako prokurent i kierownik reprezentacji Browaru Tenczyńskiego w Krakowie.

Od 1910 r. członek Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”.

W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Początkowo służył w 7 i 12 komp. 2 pp LP. Z powodu choroby oczu leczył się w Krakowie. Od września 1914 r. dowodził II plut. 1 baterii 1 part LP. 29 września mianowany chor. art. Odznaczył się podczas działań w Karpatach – był wyróżniony w rozkazie Komendy Legionów. Awansowany 14 marca 1915 r. na ppor. art., objął funkcję I oficera 3 baterii. Sprawował ją do jej zniszczenia pod Bałamutówką (10 maja 1915). Wyjechał wówczas na tyły i tam w Jeżowie w październiku tego roku sformował 2 baterię. 9 października awansował na por. art. Został dowódcą 4 baterii. Uczestniczył w walkach na Wołyniu. W lipcu 1917 r. dowodził 2 baterią.

Po kryzysie przysięgowym przeszedł do Polskiego Korpusu Posiłkowego. Awansowany na kpt. art. (zapewne we wrześniu 1917 r.), został dowódcą II dyonu haubic oraz jednocześnie zastępcą dowódcy part.. W czasie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) dostał się do niewoli austriackiej. Należał do grupy oskarżonych w procesie legionistów w Marmaros-Sziget (8 czerwca-30 września). Po abolicji procesu został zwolniony.

Powrócił wówczas do Krakowa.

21 listopada przyjęty do WP z zaliczeniem do rezerwy. Dalsze jego losy są bliżej nieznane. Awansował na kpt. art.

Zmarł przed 1922 r.

Pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 111/1931
Źródła

CAW, I.482.13-874, VM; W. Chocianowicz, Dzieje 1 Pułku Artylerii Lekkiej Legionów Józefa Piłsudskiego, Londyn 1967; W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik biograficzny t. 3, Warszawa 2006; Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917; T. Malinowski, M. Szumański, 2 Pułk Piechoty Legionów Polskich t. I: Karpaty, Warszawa 1939; „Monitor Polski” 1931, nr 111; Rarańcza. Zbiór opracowań w 15 lecie czynu zbrojnego, Warszawa 1933; Za kratami więzień i drutami obozów t. II, Warszawa 1928.