Urodził się 8 lutego 1895 r. w Wieliczce. Syn Klemensa, górnika, i Teresy z Hejdów. Brat Eugeniusza Klemensa Józefa (zob.).
Ukończył czteroklasową Szkołę Pospolitą Męską w Wieliczce, Cesarsko-Królewskie Gimnazjum w Krakowie – Podgórzu i w 1913 r. rozpoczął studia na Wydz. Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, które przerwał z uwagi na zawieszenie działalności tej uczelni spowodowane wybuchem I wojny światowej oraz zaangażowanie w działalność niepodległościową.
Od 15 lipca 1913 r. członek Stałej Drużyny Sokoła w Wieliczce. Sprawował w niej funkcję sekretarza i adiutanta jej komendanta.
W czasie I wojny światowej 26 sierpnia 1914 r. w oddziale wielickiego „Sokoła” przybył do Krakowa i wstąpił do Legionów Polskich. Skierowany ponownie do Wieliczki, w okresie od 28 sierpnia 1914 aż do 15 stycznia 1916 r. (z przerwami) zajmował się agendami Powiatowego Komitetu Narodowego, a w szczególności dokonał mobilizacji członków „Sokoła” i ochotników do Legionów, prowadził biuro PKN w Wieliczce oraz delegatury Departamentu Wojskowego NKN. Agendy te prowadził – pisał w świadectwie pracy prezes Powiatowego Komitetu Narodowego w Wieliczce, mecenas Emanuel Winter – z wielką sumiennością, pracowitością i samodzielnie obmyślił doskonałą ich ewidencję ku zupełnemu zadowoleniu prezydium PKN.
Uzyskał stopień sierż. Ewakuowany 9 listopada 1914 r. do wsi Nawsie koło Jabłonkowa, ze względu na stan zdrowia 16 grudnia został zwolniony z Legionów.
Powrócił wówczas do Wieliczki i tam do 15 stycznia 1916 r. kierował nadal biurem Powiatowego Komitetu Narodowego.
15 stycznia 1916 r. powołany do armii austro-węgierskiej, służył w 13 pp. Był żołnierzem baonu zapasowego, uzyskał stopień sierż. pchor. Wraz z baonem w październiku 1918 r. przeszedł do WP.
Ze względu na stan zdrowia 9 grudnia zwolniony ze służby wojskowej.
Od 15 listopada 1918 r. pracował jako magazynier i buchalter spółki Komisjonerów Zbożowych w Wieliczce. 1 lutego 1921 r. został kierownikiem agentury handlowej tej spółki.
Podjął także studia na Wydz. Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego (lata 1919/1920 i 1920/1921), ale je przerwał. Natomiast w roku akademickim 1921/1922– jako słuchacz zwyczajny – ukończył Wyższy Kurs Naukowy Spółdzielczy, prowadzony przez Spółdzielczy Instytut Naukowy w Krakowie.
W latach 1923 – 1932 pracował w Spółdzielni Rolniczo-Handlowej „Socha” w Wieliczce na stanowisku dyrektora handlowego, a od 1 sierpnia 1932 r. przeszedł do pracy w magistracie Wieliczki na stanowisko rachmistrza (do 3 września 1939 r.).
Brał aktywny udział w życiu społecznym i kulturalnym Wieliczki. Był m.in. delegatem na VI Ogólny Zlot Sokolstwa w Warszawie (8-10 lipca 1921 r.), członkiem wielickiego Oddziału Zw. Legionistów Polskich, w którym pełnił funkcję bibliotekarza, członkiem wspierającym wielickiego Oddziału Związku Strzeleckiego, członkiem Stowarzyszenia Rezerwistów i byłych Wojskowych Rzeczypospolitej Polskiej, członkiem Miejskiego Koła Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem i sekretarzem Bezpartyjnego Komitetu Wyborczego do Rady Miejskiej w Wieliczce (1934 r.).
W okresie okupacji pozostał w pracy w miejskim wydziale podatkowym, a po wojnie ponownie był rachmistrzem - głównym księgowym Miejskiej Rady Narodowej w Wieliczce.
Zmarł 22 grudnia 1955 r. w Wieliczce i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Komunalnym kwat. XXIII.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty dwukrotnie; z Marią Bogucką, z którą miał dwu synów: Włodzimierza (ur. 20 III 1926) oraz Jerzego (9 I 1929-7 XII 1989), a po jej śmierci z Anną Fitzke; miał z nią syna Andrzeja (ur. 11 XI 1948).
„Monitor Polski” nr 177/1938; W. Rzepecki, Wspomnienia o żołnierzach pochodzących z Wieliczki i dawnego powiatu wielickiego, którzy służyli w I, II III Brygadzie Legionów Polskich i w Polskim Korpusie Posiłkowym w czasie I wojny światowej, tj. od 6 08 1914 – do 15 02 1918 r., Wieliczka 1977, mps w zbiorach A. Gaczoła; informacje syna Andrzeja.