Wojciech Anioła

Urodził się 15 kwietnia 1897 r. w Żegrzu (obecnie część Poznania). Syn Wincentego i Petroneli z Bakosiów. Maturę uzyskał w Poznaniu.

Na początku stycznia 1919 r. przystąpił do powstania wielkopolskiego (27 grudnia 1918 – 16 lutego 1919). Następnie służył w Wojsku Polskim, w szeregach 9 Dywizji Piechoty, Po wojnie z Rosją bolszewicką 1919–1920 przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako ppor. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r. Od roku 1921 r. kształcił się w seminarium duchownym w Poznaniu i w Gnieźnie, gdzie 3 lipca 1927 r. został wyświęcony na kapłana. Mszę św. prymicyjną odprawił 5 lipca 1927 roku w kościele św. Wojciecha w Poznaniu. Do 1930 r. pracował jako wikariusz w Żninie. Jednocześnie uczył w szkole dokształcającej w Żninie. Od roku 1930 wikariusz w parafii pw. św. Bonawentury z Bagnoregio w Pakości na Kujawach, a od 15 stycznia 1933 r. proboszcz tej parafii.

Podczas II wojny światowej został pobity przez Niemców przed kościołem parafialnym. 10 października 1940 r. wezwany na przesłuchanie do siedziby policji niemieckiej przy pl. Wolności 12 w Poznaniu. Zamordowany w 1940 r. najprawdopodobniej siedzibie gestapo w Domu Żołnierza przy ul. Niezłomnych. Pochowany na Cmentarzu Parafialnym przy ul. Gospodarskiej w Poznaniu. Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.