Bojownikom niepodległości

Wojciech Barej

(1896–po 1942)

Urodził się w 1896 r. we wsi Prawda Stara pow. Łuków. Syn Michała i Agnieszki z Gaładyków.

Ukończył trzy klasy szkoły powszechnej. W latach 1910-1914 kształcił się w szkole handlowej w Warszawie.

Po jej ukończeniu podjął prace zawodową w handlu.

Zapewne w czasie I wojny światowej należał do POW.

Od 1918 r. w WP. Służył w 22 pp. W stopniu sierż. dowodził plut. ckm. Kontuzjowany podczas walk z bolszewikami. Po zakończeniu wojny w 1921 r. przeniesiony do rezerwy.

Do 1924 r. pracował jako handlowiec.

Od stycznia 1925 r. ponownie w WP. Służył w 22 pp. W 1931 r. posiadał stopień tytularnego st. sierż.

Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej. Jako „Kostek” był komendantem IV Rejonu AK w Stoczku Łukowskim.

Zmarł po 1942 r.

Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.

Żonaty, miał dwóch synów i córkę.

Źródła

W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; J. Garbaczewski, Kawalerowie orderu Virtuti Militari siedleckiego 22 Pułku Piechoty za wojnę 1918-1921 r., Siedlce 1995; „Monitor Polski” nr 287/1931.