Bojownikom niepodległości

Wojciech Barowicz

(1902–po 1939)

Urodził się 7 kwietnia 1902 r. w Dawidowie koło Lwowa. Syn Władysława i Zofii z Mazurów.

Od 16 listopada 1918 r. w stopniu szer. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do załogi placówki Dawidów.  W końcu miesiąca został wcielony do 1 pstrz lwowskich (potem: 38 pp).

W niepodległej Polsce mieszkał we Lwowie. Pracował zawodowo jako pomocnik maszynisty.

Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Źródła

W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; „Monitor Polski” nr 292/1933; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939.