Urodził się 2 kwietnia 1896 r. w Szaflarach pow. Nowy Targ. Syn Józefa i Anny.
Członek Drużyn Polowych „Sokoła”.
W czasie I wojny światowej jako uczeń piątej klasy gimnazjum 24 sierpnia (lub 3 września) 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 3 pp LP. Ranny 3 sierpnia 1916 r. pod Sitowiczami. Po leczeniu szpitalnym powrócił do pułku. Następnie w 1 part LP.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Bustyahaza.
Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył w 46 pap.
Po 1918 r. w WP. Był podoficerem 3 pp leg. Uzyskał stopień st. sierż. Ukończył Szkołę Podchorążych – awansował do stopnia ppor. art. W maju 1919 r. oficer 2 baterii 1 pap leg. Potem awansował na por. art.
Zmarł 6 grudnia 1922 r. w Wilnie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu na Antokolu.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl. i dwukrotnie Krzyżem Walecznych, pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 111/1931.