Bojownikom niepodległości

Wojciech Borcz

(1887-po 1937)

Urodził się 26 lutego 1887 r. w Wolicy pow.Przeworsk. Syn Józefa i Katarzyny z Majcherów.
W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Uczestnik kampanii karpackiej, besarabskiej i wołyńskiej. Służył w 1 part LP. W 1917 r. w Głównym Inspektoracie Zaciągu w Zamościu.
Po kryzysie przysięgowym od września w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Talaborfalva.
Od stycznia 1919 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako por. rez. art.z 1 czerwca 1919 r.
W niepodległej Polsce mieszkał w Zamościu.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 64/1937
Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 64/1937; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.