Urodził się 23 kwietnia 1895 r. w Bukowisku pow. Sanok. Syn Mieczysława i Leokadii z Rymarowiczów.
Od 1914 r. służył w Legionach Polskich. Był żołnierzem 3 pp LP. Awansował do stopnia sierż.
Od 1918 r. w WP. Służył w 7 pp leg.
Zweryfikowany jako kpt. gosp. z 1 czerwca 1919, służył w 2 pac (do 1931 r.). Był oficerem kasowym pułku (1923, 1924). W 1931 r. dowodził dyonem. W 1932 r. kwatermistrz 3 dak. W 1936 r. pełnił służbę w MSWojsk. Przeniesiony do służby administracyjnej, wiosną 1939 r. był kierownikiem referatu w Komendzie Głównej Zw. Strzeleckiego.
Podczas kampanii 1939 r. dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.
Wywieziony na podstawie listy z 2 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, trzykrotnie Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie awansował na mjr.
Żonaty z Anną Chącińską.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie.
Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego (Warszawa 2000); Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932, 1939; Monitor Polski nr 111/1931.