Bojownikom niepodległości

Wojciech Goryl

(1895-1927)

Urodził się 11 maja (20 listopada?) 1895 r. w Słotwinie koło Żywca. Syn Onufrego i Teresy.

W czasie I wojny światowej od 16 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Początkowo w 5 komp. 3 pp LP, a od grudnia w 9 komp. 2 pp LP, uzyskując stopień kpr. Ranny 12 sierpnia 1915 r. pod Rarańczą. Po rekonwalescencji powrócił do 1 komp., a potem służył w 2 komp. W 1917 r. w stopniu plut. przebywał na kursie wyszkolenia nr 2.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w składzie komp. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Talaborfalva.

Po 1918 r. w WP. W maju 1919 r. w stopniu sierż. był żołnierzem 10 komp. 12 pp.

W niepodległej Polsce w Policji Państwowej. Uzyskał stopień st. przodownika. Służył w Zakopanem.

Zmarł w październiku 1927 r. w Słotwinie.

Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych, pośmiertnie otrzymał Krzyż Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 132/1931
Źródła

M. Cisek, M. Miodoński, W. Motyka, Wiara i wierność. Wkład Żywiecczyzny w czyn niepodległościowy 1914-1918, Milówka 2018; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 132/1931.