rodził się 17 stycznia 1898 r. w Lublinie. Syn Pawła i Józefy.
Pracował jako bednarz.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 5 pp LP.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Po wojnie z bolszewikami w stopniu kpr. w rezerwie.
W niepodległej Polsce w Policji Państwowej. W 1932 r. posiadał stopień posterunkowego. Służył wówczas w Lublinie. Awansowany na st. posterunkowego, w lipcu 1937 r. został skierowany na posterunek Lublin Dziesiąta, a w sierpniu 1938 r. do I komisariatu w tym mieście.
Należał do Związku Legionistów Polskich.
Podczas kampanii1939 r. po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 05/5 z 5 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 29/1932; Sprawozdanie z działalności Zarządu Oddziału Związku Legionistów Polskich w Lublinie za rok 1937–38, bmrw.