Urodził się 8 sierpnia 1895 r. w Krakowie. Syn Józefa i Marii z Suchensteinów.
W czasie I wojny światowej od 29 kwietnia 1915 r. w Legionach Polskich. Służył w 2 baterii 1 part LP. Brał udział w kampanii wołyńskiej. Awansował na bomb. Jako niezdolny do służby 21 czerwca 1917 r. zwolniony z Legionów.
Od 1919 r. w WP. Z dniem 1 czerwca 1920 r. mianowany ppor. art.
Awansowany z dniem 1 czerwca 1921 r. na por. art., służył 1 pap leg, 4 pap (1923, 1924) i w kadrze 8 oddziału uzbrojenia w Toruniu (1928). Ukończył Szkołę Młodszych Oficerów Artylerii. Od 1932 r. w składnicy uzbrojenia nr 8. 19 marca 1937 r. awansował na kpt. uzbr. Wiosną 1939 r. sprawował funkcję komendanta kadry i oficera mobilizacyjnego.
Podczas kampanii 1939 r. po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.
W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na mjr.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; „Monitor Polski” nr 140/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.