Urodził się 23 lipca 1902 r. w Jaroszewicach pow. Konin. Syn Zenona (zob.) i Zofii (zob.).
Działacz niepodległościowy ps. „Luśnia”.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Absolwent Wielkopolskiej Szkoły Podchorążych Piechoty (klasa kawalerii). Mianowany 1 czerwca 1922 r. ppor. kaw. i awansowany 1 czerwca 1924 r. na por. kaw., służył w 7 puł. Co najmniej od 1928 r. w 5 psk. Awansowany 1 stycznia 1936 r. na rtm. kaw., wiosną 1939 r. dowodził 3 szw.
Na tym stanowisku w ramach Krakowskiej BK wziął udział w kampanii 1939 r. Walczył na terenie Śląska, Kielecczyzny i Lubelszczyzny. Po kapitulacji oddziałów w rejonie Tomaszowa Lubelskiego (20 wrzesnia) dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w niej m.in. w oflagu II B w Arnswalde (do 1942 r.). Uwolniony w 1945 r., powócił do kraju.
Mieszkał we Wrocławiu.
Zmarł 4 listopada 1968 r. we Wrocławiu i tam został pochowany.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty (od 21 VII 1928) z Cecylią Jadwigą Kwiecińską.
L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; J. Mierzwa, W walce o Niepodległą przez całe zycie. Zenon Łopuski – żołnierz, starosta, działacz WiN, „Niepodległość” 2012, t. LXI; „Monitor Polski” 1931, nr 218; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.