Wojciech Uciński

Urodził się 16 kwietnia 1897 r. w Niemczynie pow. Wągrowiec. Syn Michała i Marii z Przybylskich.

Ukończył siedem klas szkoły powszechnej.

W czasie I wojny światowej od 1916 r. w armii niemieckiej.

Uczestnik powstania wielkopolskiego. Od 28 grudnia 1918 r. służył w oddziałach powstańczych, walczących w okolicach Budzynia, Chodzieży i Łabiszyna. Następnie w Wojsku Polskim. Służył w 4 pstrz wlkp (potem: 58 pp).

W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. W 1926 r. posiadał stopień sierż. Służył w 58 pp. Ranny podczas przewrotu wojskowego w maju 1926 r. W styczniu 1936 r. przeniesiony w stan spoczynku lub do rezerwy.

Należał do związku Powstańców Wielkopolskich.

Po II wojnie światowej mieszkał w Poznaniu. Był pracownikiem umysłowym w Komendzie Garnizonu Poznań.

Od stycznia 1956 r. należał do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.

W 1972 r. mianowany ppor.

Zmarł 8 grudnia 1972 r. w Poznaniu i został pochowany na Cmentarzu Komunalnym nr 2 (Junikowo) pole 27 kwat. 1.

Odznaczony Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi.

Żonaty z Agnieszką Kolan, miał synów Tadeusza Wojciecha (ur. 23 III 1923) i Leonarda (2 V 1924-29 XII 1932).