Bojownikom niepodległości

Wojciech Uciński

(1897-1972)
Urodził się 16 kwietnia 1897 r. w Niemczynie pow. Wągrowiec. Syn Michała i Marii z Przybylskich.
 
Ukończył siedem klas szkoły powszechnej.
 
W czasie I wojny światowej od 1916 r. w armii niemieckiej.
 
Uczestnik powstania wielkopolskiego. Od 28 grudnia 1918 r. służył w oddziałach powstańczych, walczących w okolicach Budzynia, Chodzieży i Łabiszyna. Następnie w Wojsku Polskim. Służył w 4 pstrz wlkp (potem: 58 pp).
 
W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. W 1926 r. posiadał stopień sierż. Służył w 58 pp. Ranny podczas przewrotu wojskowego w maju 1926 r. W styczniu 1936 r. przeniesiony w stan spoczynku lub do rezerwy.
 
Należał do związku Powstańców Wielkopolskich.
Po II wojnie światowej mieszkał w Poznaniu. Był pracownikiem umysłowym w Komendzie Garnizonu Poznań.
 
Od stycznia 1956 r. należał do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.
 
W 1972 r. mianowany ppor.
 
Zmarł 8 grudnia 1972 r. w Poznaniu i został pochowany na Cmentarzu Komunalnym nr 2 (Junikowo) pole 27 kwat. 1.
 
Odznaczony Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi.
 
Żonaty z Agnieszką Kolan, miał synów Tadeusza Wojciecha (ur. 23 III 1923) i Leonarda (2 V 1924-29 XII 1932).
Źródła

Kartoteka ewidencji ludności 1870-1931www.e-kartoteka.net/pl/search?signature=15198#show [dostęp 13 I 2024]; „Monitor Polski” 1932, nr 259; Uściński Wojciech i Franciszekwww.powstancywielkopolscy.blogi.pl/wpis,ucinski-wojciech-i-franciszek-.html [dostęp 13 I 2024].