Urodził się 1 sierpnia 1898 r. w Wielikinie w Rosji (obecnie Finlandia). Syn Andrzeja Wiktora, ogrodnika, i Marii z Walickich. Wnuk powstańca 1863 r.
Przed 1904 r. jego rodzina zamieszkała w Zakopanem. Uczył się w Prywatnym Gimnazjum Realnym w Zakopanem.
W latach 1913-1916 należał do skautingu. W 1916 r. był drużynowym I Drużyny Skautów im. ks. Józefa Poniatowskiego w Zakopanem.
W czasie I wojny światowej jako uczeń siódmej klasy 27 grudnia 1916 r. wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 1 komp. 3 pp LP. Od 1 lutego do 8 czerwca 1917 r. przebywał w szkole oficerskiej w Zegrzu, uzyskując stopień kpr. jednorocznego. Następnie ponownie w 3 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym od września tego roku w Polskim Korpusie Posiłkowym. 8 listopada przeniesiony do sztabu II Brygady, a 20 stycznia 1918 r. został urlopowany celem uzupełnienia wykształcenia w zakresie klas VII i VIII. Powrócił wówczas do Zakopanego i w tym też roku uzyskał maturę.
Od 18 listopada 1918 r. w WP. Służył w 2 psp. 2 lutego 1919 r. wysłany jako kurier do dowództwa Armii Polskiej we Francji. Ukończył szkołę oficerską w Sillé-le-Guillanne. 18 marca mianowany ppor. Służył jako szef sekcji kurierów przy dowództwie armii. Z Francji powrócił do kraju w składzie 7 DSP. Przydzielony do 4 psp, w jego składzie brał udział w wojnie z bolszewikami. 27 sierpnia 1920 r. kontuzjowany pod Maniewiczami. Jako dowódca komp. wyróżnił się pod Obuchowem (28 września). Po zakończeniu działań wojennych (18 października) przeniesiony na stanowisko adiutanta I baonu. W lutym 1921 r. przeniesiony do rezerwy.
Od 1921 r. studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po dwóch latach przeniósł się na Wydz. Chemiczny Politechniki Warszawskiej. W 1929 r. uzyskał dyplom inżyniera chemika.
Mieszkał w Dąbrówce Małej (obecnie część Katowic). Pracował (do 2 września 1939 r.) w Zakładach Cynkowych „Hohenlohe” w Wełnowcu (obecnie część Katowic).
Po II wojnie światowej w latach 1945-1950 kierował Zakładami Cynkowymi w Szopienicach. Następnie utworzył i kierował Centralnym Laboratorium Badawczym w Zakładach Materiałów Budowlanych Przemysłu Węglowego. Na początku 1984 r. powrócił na stałe do Zakopanego.
Zmarł 24 marca 1984 r. w Zakopanem i został pochowany na tamtejszym Nowym cmentarzu Parafialnym przy ul. Nowotarskiej kwat. 19-DA.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty z Izabellą Brzozowską, miał z nią córki Elżbietę (1934-1994) i Magdalenę oraz syna Andrzeja.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 2, I: Uzupełnienia, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011, 2014; L. Dall, Kwatera Legionistów Polskich na Nowym Cmentarzu w Zakopanem, Zakopane 2018; „Monitor Polski” nr 27/1934.