Bojownikom niepodległości

Zdzisław Andrzej Gąsiorowski

(1893-po 1939)

Urodził się 7 marca 1893 r. w Krakowie.

Studiował prawo.

W czasie I wojny światowej od 16 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w III plut. 2 szw. 2 puł LP.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Witkowicach.

Po 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako por. rez. kaw. z 1 czerwca 1919 r., 19 marca 1939 r. awansował na rtm. rez. kaw.

Ukończył studia, w 1919 r. uzyskując doktorat.

W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie. Pracował jako urzędnik.

W 1939 r. zmobilizowany do WP, dowodził szw. marszowym 4 puł. na jego czele walczył m.in. w okolicach Lwowa.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 287/1931
Źródła

„Monitor Polski” nr 287/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939, Kraków 2003.