Zdzisław Bossowski

Urodził się 1 sierpnia 1898 r. w Bistuszowej pow. Tarnów. Syn Bolesława i Marii z Lossowskich.
Uczył się w gimnazjum św. Anny w Krakowie, a od 1911 do 1916 r. w gimnazjum w Tarnowie.
W czasie I wojny światowej od 26 listopada 1916 r. w Legionach Polskich. Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w intendenturze Dowództwa Uzupełnień korpusu w Bolechowie. Następnie uczestnik kursu w Szkole Chorążych. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Bustyahaza.
Zwolniony, 10 maja 1918 r. wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył w 56 pp.
Po rozpadzie Austro-Węgier od 1 listopada 1918 r. w WP. W stopniu plut. pchor. dowodził plut. 16 pp. Brał udział w walkach z Ukraińcami na terenie wschodniej Małopolski. W 1919 r. ukończył szkołę podchorążych i otrzymał stopień ppor. piech. Przydzielony do III baonu 29 pp, objął dowództwo komp. Na jej czele walczył z bolszewikami.
W 1921 r. zdał eksternistycznie maturę w gimnazjum w Grudziądzu.
Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r. W 1922 r. ukończył Szkołę Młodszych Oficerów Artylerii, po czym otrzymał przydział do 21 pap. W 1924 r. odbył kurs narciarski w Zakopanem, a w 1926 r. łączności w Zegrzu. Ze względu na stan zdrowia w 1930 r. przeniesiony w stan spoczynku.
Prowadził majątek żony w Grodźcu na Śląsku Cieszyńskim.
W 1939 r. nie zmobilizowany do WP, po kampanii wrześniowej powrócił do rodzinnej Bistuszowej i podjął działalność konspiracyjną ps. „Kajetan”. Zorganizował tam placówkę ZWZ/AK. Podczas akcji „Burza” objął stanowisko oficera wywiadu I baonu 16 pp AK. Po bitwie pod Jamną (29 września 1944 r.) został dowódcą plut. 3 komp.
Otoczony z oddziałem przez Niemców poległ 17 października 1944 r. w Dąbrach. Pochowany na tamtejszym Cmentarzu Wojennym.
Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie awansowany na mjr.
Był żonaty.