Bojownikom niepodległości

Zdzisław Feliks Baraniecki

(1895–1940)

Urodził się 30 maja 1895 r. w Kołbieli koło Mińska Mazowieckiego. Syn Zdzisława i Wandy z Rydykowskich.

Podczas I wojny światowej w Legionach Polskich ps. „Wacław”. Służył w 5 pp LP.

Ukończył studia prawnicze. Pracował jako adwokat w Warszawie.

Z dniem 1 września 1929 r. mianowany ppor. rez. aud.

W 1939 r. zmobilizowany do WP, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.

W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.

Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na por.

Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.

Źródła

Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” nr 64/1938; Rocznik oficerski rezerw 1934.