Urodził się 25 sierpnia 1897 r. w Andrychowie. Syn Zygmunta i Michaliny z Bośniackich. Brat Stefana Tadeusza (zob.). W latach 1908-194 uczył się w Gimnazjum II w Nowym Sączu (maturę uzyskał w grudniu 1915 r.). Członek Zw. Strzeleckiego w nowym Sączu. W czasie I wojny światowej powołany do służby w armii austro-węgierskiej. Był żołnierzem 32 pp Obrony Krajowej, walczył na frontach rosyjskim, włoskim i francuskim. W listopadzie 1917 r. awansował na ppor. piech. Urlopowany, w latach 1917-1918 studiował na Wydz. Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od grudnia 1918 r. w WP. Służył w 1 psp. Uczestniczył w walkach z Ukraińcami. Ciężko ranny 26 marca 1919 r. pod Magierowem. Po rekonwalescencji od lipca w Dep. Spraw Personalnych MSWojsk. W grudniu awansował na por. piech. W 1920 r. w składzie 18 DP walczył z bolszewikami. Zweryfikowany jako por. art. z 1 czerwca 1919 r., był oficerem 18 pap. W 1924 r. był wykładowcą w szkole podoficerów zawodowych artylerii. Wkrótce potem przeniesiony do rezerwy. W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie. Pracował jako urzędnik w Grodzkiej Izbie Skarbowej. Po II wojnie światowej osiedlił się we Wrocławiu. Zmarł 27 kwietnia 1975 r. we Wrocławiu. Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości. Żonaty z Ludwiką Suchanek, miał z nią córki Janinę (ur. 1925) i Teresę (ur. 1932) oraz syna Tadeusza (ur. 1932).
J. Giza, Sądecki garnizon i jego żołnierze w pierwszych latach niepodległości 1918-1922, Kraków 2015; „Monitor Polski” nr 92/1932; VIII. Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum II w Nowym Sączu za rok szkolny 1916, Nowy Sącz 1916; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.