Bojownikom niepodległości

Zdzisław Jabłoński

(1863–1934)

Urodził się 3 grudnia 1863 r. w Pęcherach. Syn Józefa, syn powstańca 1863 r., wnuk żołnierza 1831 r.

Ziemianin, właściciel majątku Usarzów pow. Sandomierz. Współpracował z PPS. Jego dwór był miejscem kontaktowym i przerzutowym bojowców PPS z Galicji do Królestwa Polskiego (i odwrotnie).

W czasie I wojny światowej sprzedał część majątku aby wyposażyć syna i jego kolegów w konie.

Zmarł w 1934 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Żonaty z Maria Matyldą Prawdzic-Szczawińską (zob.), miał z nią syna Antoniego (zob.) i Józefa Zdzisława (1 VI 1901-IV/V 1940), ziemianina, por. rez. Wojska Polskiego, zamordowanego przez Sowietów w Charkowie, oraz córki Marię Wandę (zob.) oraz Janinę (1899–1909).

Źródła

W. Grochowalski, Antoni Jabłoński (1896–1920). Najmłodszy beliniak, www.jpilsudski.org/artykuly-publicystyka-felietony/felietony/itemlist/u… [dostęp 4 III 2021]; „Monitor Polski” nr 64/1931; J. Myjak, Dwór, „Wieści Lipnickie” nr 27/2017.