Urodził się 7 czerwca 1890 r. w Serebryszczu pow. Chełm. Syn Felicjana, ziemianina, i Marii z Hemplów. Brat Tadeusza (zob.).
Ukończył gimnazjum w Lublinie. W tym czasie należał do Organizacji Młodzieży Narodowej Szkół Średnich „Pet” (1905 r.). W tym też roku uczestniczył w strajku szkolnym. W latach 1906-1909 był kierownikiem grupy „Pet” w Warszawie. Aresztowany przez władze rosyjskie podczas zjazdu „Petu” w Warszawie, przez kilka miesięcy był więziony. Następnie członek „Zetu” (w latach 1909-1911 przewodniczący Warszawskiego Komitetu Okręgowego i kierownik Komisji Szkolnej).
W okresie od 1909 do 1912 r. kształcił się na Kursach Przemysłowo-Rolniczych przy Tow. Kursów Naukowych w Warszawie.
W 1912 r. objął majątek rodzinny Święcica koło Chełma.
Był członkiem Rady Gminnej w Olchowcu, zarządu Kasy Pożyczkowo-Oszczędnościowej, straży pożarnej i lokalnych organizacji rolniczych.
W czasie I wojny światowej w 1915 r. wybrany do Komitetu Narodowego w Lublinie, do 1917 r. był jego członkiem.
W 1915 r. wstąpił do POW. Nie mogąc wstąpić jako inwalida do Legionów Polskich, wspierał je materialnie.
Po rozbrojeniu okupantów w 1918 r. był organizatorem Straży Kresowej, następnie prezesem Komitetu Wykonawczego Tow. Straży Kresowej.
Od 1920 r. członek ekspozytury Komitetu Centralnego „Zet”, członek Zw. Patriotycznego, współorganizator i przewodniczący (1926-1928) Zw. Naprawy Rzeczypospolitej. Członek Zw. Seniorów OMN i Zw. Polskiej Młodzieży Demokratycznej, w 1936 r. był przewodniczącym zjazdu z okazji 50. lecia „Zetu”.
W 1928 r. wybrany na posła z listy państwowej, był członkiem klubu BBWR. Ponownie wybrany w 1930 r. z listy państwowej, 6 lutego 1931 r. złożył mandat na znak protestu przeciw sposobowi traktowania w Brześciu b. posłów Centrolewu.
W czasie II wojny światowej współpracownik Komendy Głównej ZWZ/AK. Od 1941 r. pracownik Dep. Rolnictwa Delegatury Rządu RP na Kraj.
Po wojnie od 1946 r. we władzach Państwowych Nieruchomości Ziemskich w Poznaniu. Oskarżony bezpodstawnie o sabotaż, został uwięziony. W 1951 r. skazany na karę 15 lat więzienia. W 1957 r. zwolniony, po czym został zrehabilitowany.
Pracował w Poznaniu.
Zmarł 14 stycznia 1959 r. w Poznaniu i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Komunalnym nr 2 (Junikowo).
Odznaczony orderem Polonia Restituta 3 kl. i Krzyżem Niepodległości.
Rodziny nie założył.
Z. Dłużewska-Kańska, w: Polski Słownik Biograficzny t. XVI/1971; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994; „Monitor Polski” nr 140/1932; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny t. III, Warszawa 2005.
