Bojownikom niepodległości

Zdzisław Łęcki

(1896-1968)

Urodził się 5 lutego 1896 r. w Monastercu pow. Sambor. Syn Karola, ziemianina, i Heleny z Maciulskich.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich ps. „Nałęcz”.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Służył w 5 pac na froncie litewsko-białoruskim.

(…) w czasie walk na froncie litewsko-białoruskim. W dniu 26 maja 1920 roku podczas zaciętej walki naszej baterji z rosyjską artylerją. oddział kawalerji rosyjskiej przedarł się przez linje piechoty, i zagrażając naszym tyłom na drodze Ziembin—Kościuki, zmusił baterje do sformowania samoobrony przy użyciu karabinów maszynowych. Porucznik Łęcki został wysłany z rozkazu dowódcy grupy z karabinem maszynowym i 8 ludźmi, celem spalenia mostu na Berezynie, jednak z powodu niemożności osiągnięcia celu podminował i wysadził dwa przęsła [S. Herzog].

Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako por. rez. art. z 1 czerwca 1919 r.

Ukończył studia prawnicze, uzyskując doktorat. Pracował w MSZ. Od 28 maja 1928 do 15 stycznia 1929 r. był pracownikiem kontraktowym w Konsulacie RP w Lipsku. Następnie do 15 kwietnia 1930 r. w Konsulacie Generalnym RP w Paryżu. Powrócił do centrali MSZ i od 16 kwietnia 1930 do 1 maja 1932 r. był praktykantem w Departamencie Konsularnym. Od 1 maja 1932 r. pracował jako attaché poselstwa i tytularny sekretarz poselstwa I klasy, a od 1 sierpnia 1934 r. II sekretarz poselstwa w Poselstwie RP w Rydze. Powróciwszy z placówki do centrali, był referentem Departamentu Polityczno-Ekonomicznego (od 31 marca 1936 r.), Departamentu Konsularnego (od 1 czerwca) i Departamentu Polityczno-Ekonomicznego (od 1 października). 1 wrzesnia 1937 r. mianowany radcą. W tym też roku był radcą referatu sowieckiego w Wydziale Wschodnim (P. III) Departamentu Polityczno-Ekonomicznego MSZ. Od 1 października 1938 r. sprawował funkcję I sekretarza Ambasady RP w Moskwie.

Był członkiem Komisji Rewizyjnej Klubu Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej.

Po II wojnie światowej pozostał na emigracji w Wlk. Brytanii. Do 26 września 1949 r. był współprowadzącym spółkę „Earls Court Bookshop”, zajmującą się wydawaniem i sprzedażą książek. Pracował potem jako rysownik. 21 stycznia 1958 r. otrzymał obywatelstwo brytyjskie.

Zmarł 26 października 1968 r. w Londynie i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym na Powązkach w Warszawie kwat. 7.

Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości, srebrnym Krzyżem Zasługi, łotewskim orderem Trzech Gwiazd 4 kl. i rumuńskim orderem Gwiazdy Rumunii 4 kl.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 27/1934
Źródła

S. Herzog, Zarys historii wojennej 5-go pułku artylerii ciężkiej, Warszawa 1930; „Monitor Polski” 1934, nr 27; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; Rocznik służby zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 czerwca 1939, Warszawa 1939; Rocznik służby zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1933, Warszawa 1933.