Bojownikom niepodległości

Zdzisław Londoński

(1888-1941)

Urodził się 8 lipca 1888 r. w Bochni. Syn Michała i Leontyny.

Ukończył III Gimnazjum Klasyczne im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie, po czym w latach 1907-1910 studiował na Wydz. Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellonskiego. Następnie (1911-1912) studiował w Lipsku. Doktorat uzyskał 24 listopada 1919 r.

Od 23 września 1912 do 30 czerwca 1914 r. pracował jako nauczyciel w gimnazjum w Bochni.

W czasie I wojny światowej od 16 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. W połowie kwietnia 1915 r. przebywał w szpitalu rezerwowym nr 1 w Wiedniu. Potem zwolniony z Legionów.

Od 21 czerwca 1915 do 4 kwietnia 1916 r. uczył w polskim gimnazjum w Wiedniu. Potem kolejno (od 10 kwietnia 1916 r.) był nauczycielem w gimnazjach w Katowicach i Myślenicach (do 31 sierpnia 1922 r. sprawował tu funkcję dyrektora).

Uczestniczył w przygotowaniach do plebiscytu na Sląsku, po czym brał udział w III powstaniu śląskim. Od 8 maja do 24 czerwca 1921 r. jako „Biały” dowodził baonem.

Następnie powrócił do pracy nauczycielskiej. Od 1 września 1922 do 31 sierpnia 1934 r. był dyrektorem Gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki w Mysłowicach, a potem im. Stefana Czarnieckiego w Nisku.

Podczas II wojny światowej 6 listopada 1939 r. aresztowany przez Niemców, na krótki okres czasu został osadzony na Zamku w Rzeszowie, po czym uwolniony. Ponownie aresztowany 18 maja 1940 r., po czym 14 czerwca osadzony w obozie koncentracyjnym w Auschwitz (nr więźnia 335)..

Zastrzelony 6 października 1941 r. w obozie za pomoc udzielaną współwięźniom.

Odznaczony złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.

Żonaty z Marią Dutkiewicz, miał córkę Halinę (ur. 1934) zamężną Matysik.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 260/1931
Źródła

Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915;Monitor Polski” nr 260/1931.