Bojownikom niepodległości

Zdzisław Włodzimierz Gromulski

(1890-po 1939)

Urodził się 29 lipca 1890 r.

Członek Polskiej Drużyny Strzeleckiej w Wiedniu. 20 czerwca 1913 r. otrzymał stopień podoficera kadeta. 3 maja 1914 r. został przeniesiony do rezerwy organizacji.

Po 1918 r. w WP. W 1923 r. jako urzędnik wojskowy X rangi służył w Kierownictwie Rejonowym Inżynierii i Saperów w Warszawie. Przemianowany na oficera służby stałej (kpt. adm.-kanc. inż. z 1 grudnia 1920), był oficerem Kierownictwa Rejonu Inżynierii i Saperów w Dęblinie (1924) i I Okręgowego Szefostwa Budownictwa (1928). Co najmniej od 1932 r. służył w Dep. Budownictwa MSWojsk. Awansowany 19 marca 1938 r. na mjr. adm., wiosną 1939 r. sprawował funkcję kierownika samodz. referatu technicznego.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 121/1932
Źródła

H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908-1914, Warszawa 1935; „Monitor Polski” nr 121/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.