Urodziła się 1 stycznia 1896 r. w Białej Cerkwi na Ukrainie. Córka Mirosława (zob.) i Joanny (zob.).
Jako uczennica szkoły medycznej od września 1919 r. udostępniła swój pokój dla adiutantury POW KN3 w Kijowie. Przechowywała dokumenty i sprawowała funkcję łączniczki ps. „Litwora”. Od marca 1920 r. w wywiadzie POW w Kijowie. Aresztowana przez bolszewików, w końcu kwietnia została wywieziona w stronę Czerkas, a potem do Charkowa. Po wojnie zwolniona, wróciła do Polski.
W niepodległej Polsce pracowała w szpitalu powiatowym w Jarocinie.
Zmarła po 1931 r.
Odznaczona Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; A. Holiczenko, Żołnierze tajnego frontu. Lista imienna KN3 POW – Wschód 1914-1921, Olsztyn 2012; „Monitor Polski” nr 296/1931; I. Ziemiański, Praca kobiet w P.O.W.-Wschód, Warszawa 1933.