Urodziła się 30 września 1902 r. w Poddębcach pow. Łuck. Córka Tadeusza i Czesławy z Kociejowskich. Siostra Władysławy Piechowskiej-Andrzeykowicz (zob.).
Mieszkała w Żytomierzu. Od 1918 r. należała do POW w okręgu żytomierskim ps. „Wiśnia”. Sprawowała funkcję kurierki.
Mieszkała w Tereszpolu koło Biłgoraja, zaś od 1936 r. w Warszawie.
Podczas II wojny światowej od października 1939 r. przebywała pod okupacją sowiecką we Lwowie, gdzie brała udział w działalności konspiracyjnej w szeregach SZP. Jej mieszkanie przy ul. Kadeckiej było miejscem kontaktowym dowództwa tamtejszego ruchu oporu. W lutym 1940 r. powróciła do Warszawy. Wstąpiła do ZWZ/AK. Była łączniczką komendanta obwodu Śródmieście. Aresztowana 14 sierpnia 1942 r. przez Niemców w mieszkaniu przy al. Niepodległości 132, została osadzona na Pawiaku. Wywieziona 13 listopada do obozu koncentracyjnego w Auschwitz (nr więźnia 24 481).
Zmarła na tyfus 14 lutego 1943 r. na terenie obozu.
Odznaczona Medalem Niepodległości.
Zamężna (od 1922 r.) z Janem Urbańcem (zob.), miała z nim synów Andrzeja, Macieja (1 IX 1925-19 V 2004), prof. ASP w Warszawie, oraz córkę Marię (ur. 7 X 1927).
A. Holiczenko, Żołnierze tajnego frontu. Lista imienna KN3 POW-Wschód, 1914-1921, Olsztyn 2012; „Monitor Polski” nr 27/1934; Słownik uczestniczek walki o niepodległość Polski 1939-1945. Poległe i zmarłe w okresie okupacji niemieckiej, Warszawa 1988; I. Ziemiański, Praca kobiet w P.O.W.-Wschód, Warszawa 1933.