Urodziła się 2 października 1887 r. w Guzowie koło Żyrardowa. Córka Ignacego, robotnika, i Agnieszki z Kazbowskich.
Pracowała w fabryce obuwia Kipra w Warszawie.
Od 1905 r. w PPS i jej Organizacji Bojowej ps. „Marysia”. Uczestniczka nieudanego zamachu na generał-gubernatora warszawskiego Gieorgija Skałona (18 sierpnia 1906). Po rozłamie w PPS (listopad 1906) należała do PPS-Frakcji Rewolucyjnej. W styczniu 1908 r. uczestniczyła w nieudanej akcji na pocztę na stacji kolejowej w Sokołowie Podlaskim. Wkrótce aresztowana na skutek zdrady Michała Wolgemuta, została osadzona w warszawskiej cytadeli. Po ujawnieniu jej udziału w zamachu na Gieorgija Skałona w czerwcu 1908 r. została skazana dwukrotnie na karę śmierci oraz na 10 lat katorgi za przynależność do Organizacji Bojowej PPS. Dzięki staraniom adwokata Stanisława Patka karę śmierci zamieniono jej na bezterminową katorgę. Była więziona m.in. na Butyrkach w Moskwie. Uwolniona po rewolucji lutowej 1917 r. w Rosji, powróciła do kraju.
W niepodległej Polsce mieszkała w Warszawie. Pracowała jako biuralistka.
Zmarła w 1940 r.
Odznaczona Krzyżem Niepodległości z mieczami.
Zamężna z Piotrem Jagodzińskim (zob.).
A.K. Kunert, Kim była trzecia wykonawczyni zamachu na Skałona, „Stolica” nr 34/1978; „Monitor Polski” nr 6/1934.