Bojownikom niepodległości

Zofia Łazowska

(1892-1920)

łazowska zofiaUrodziła się 23 stycznia 1892 r. w Winnicy na Podolu. Córka Józefa i Bronisławy z Morgulców. Siostra Tadeusza Józefa (zob.). Szwagierka Haliny Klamborowskiej (zob.).

Ukończyła gimnazjum w Winnicy, po czym uczyła się rysunków na kursie Baranieckiego w Krakowie i w szkole ogrodniczej w Warszawie.

W czasie I wojny światowej od 1915 r. aktywna działaczka polskich tajnych organizacji społeczno-oświatowych w Winnicy.

Od wiosny 1919 r. należała do POW w Winnicy ps. „Halszka”. Jako sekretarka służyła w tamtejszej komendzie okręgu. W lutym 1920 r. aresztowana przez bolszewików. Torturowana w śledztwie, zachowywała się niezwykle mężnie.

Rozstrzelana 6 marca 1920 r. z grupą peowiaków w Winnicy.

Pośmiertnie odznaczona orderem Virtuti Militari 5 kl. i Krzyżem Niepodległości.

Rodziny nie założyła.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 6/1934
Źródła

CAW, I.482.47-3707, VM; G. Łukomski, w: Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945 t. II (1914-1921) cz. 2, Koszalin 1993; „Monitor Polski” 1934, nr 6; I. Ziemiański, Praca kobiet w P.O.W.-Wschód, Warszawa 1933.