Urodziła się 12 maja 1898 r. w Stanisławowie. Córka Emanuela i Władyslawy z Lachowiczów.
Uczestniczyła w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom w listopadzie 1918 r.
W niepodległej Polsce mieszkała we Lwowie. Pracowała jako nauczycielka.
Podczas II wojny światowej wywieziona przez Sowietów do Semipałatyńska. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej (22 czerwca 1941) i podpisaniu umowy Sikorski-Majski uwolniona. Została mężem zaufania ambasady RP w Kujbyszewie. W latach 1941-1943 w stopniu por. służyła w Pomocniczej Służbie Kobiet (w grudniu 1942 r. kierownik biura Inspektorki Głównej), a potem w Pomocniczej Wojskowej Służby Kobiet. 28 stycznia 1945 r. odkomenderowana do Wojskowego Korpusu Sióstr Służby Zdrowia, pracowała w V szpitalu wojennym w Casamassinie.
Po zakończeniu wojny i demobilizacji kierowała szkołą Stow. Polskich Kombatantów w Leeds.
Zmarła 15 stycznia 1979 r. w San Francisco w Stanach Zjednoczonych.
Odznaczona Medalem Niepodległości.
Zamężna z Mieczysławem Lerskim, z którym miała syna Jerzego Jana Mariana (20 I 1917-IX 1992), prawnika, historyka, kuriera Rządu RP na obczyźnie, a po rozwodzie z Adamem Wincentym Sołtysikiem (zob.), z którym miała syna Jana Kantego Mariana (12 VII 1925-5 III 1979).
„Monitor Polski” nr 258/1933; A. Suchcitz, Adam Wincenty Sołtysik, w: Polski Słownik Biograficzny t. XL/2000-2001.