Urodziła się 29 maja 1875 r. we wsi Trojanowice pow. Opoczno. Córka Józefa (zob.) i Karoliny z Żeźników (zob.), siostra Mieczysława (zob.).
Pracowała zawodowo jako tkaczka w łódzkich fabrykach.
Od 1898 r. należała do PPS; zajmowała się kolportażem druków partyjnych. Od 1901 r. w PPS „Proletariat”. Aresztowana w 1902 r., przez blisko 2 lata była więziona w Łodzi i Łęczycy. Przeniesiona do więzienia w Piotrkowie, a w maju 1903 r. zesłana w trybie administracyjnym do guberni wiackiej.
Po powrocie z zesłania (około 1905 r.) pracowała w łódzkiej organizacji PPS, a później wśród kolejarzy na terenie Zagłębia Dąbrowskiego. Od 1910 r. mieszkała w Żyrardowie.
Podczas I wojny światowej ewakuowana w głąb Rosji, po przewrocie bolszewickim w 1917 r. powróciła do kraju.
Mieszkała w Aninie (obecnie część Warszawy) i brała czynny udział w pracach PPS.
Zmarła w 1942 r. w Aninie.
Odznaczona Krzyżem Niepodległości.
Zamężna z Adolfem Lewandowskim, działaczem socjalistycznym.
„Monitor Polski” nr 102/1933; A. Pacholczykowa, S. Kalabiński, Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 1, Warszawa 1986.