Zygmunt Adam Hofbauer

Urodził się 16 grudnia 1894 r. w Kossowie Huculskim.
Członek oddziału ćwiczebnego (skautingu) w Samborze. Od 1912 r. należał tam do Zw. Strzeleckiego.
W czasie I wojny światowej w sierpniu 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich. Początkowo służył w baonie uzupełniającym 1 pp LP w Choczni, z którego 23 września 1914 r. sformowano II baon 3 pp LP. Objął w nim dowództwo 5 komp. i uzyskał stopień por. piech. W czasie transportu na Węgry 6 października objął dowództwo swego baonu, awansując na kpt. piech. (zapewne z dniem 11 lub 13 listopada). Baonem tym dowodził w czasie walk w Karpatach do 19 stycznia 1915 r., kiedy to chory opuścił jego szeregi. Wobec złego stanu zdrowia w połowie marca tego roku został zwolniony z Legionów. Reaktywowany w stopniu szer., awansował do stopnia sierż.
Po 1918 r. w WP. Powojnie z bolszewikami w 38 pp. Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919, służył w 76 pp. Był p.o. komendanta kadry baonu zapasowego (1923) i dowódcą II baonu (1924). 1 lipca 1923 r. awansował na mjr. piech. Od 26 kwietnia 1928 r. kierownik referatu w DOK nr III w Grodnie (1928), zaś od 31 marca 1930 r. dowodził baonem 67 pp. Od 30 marca 1930 r. w Biuerze Personalnym. 7 października 1933 r. został komendantem PKU (potem: KRU) w Samborze. 19 marca 1938 r. awansował na ppłk. adm. Stanowisko to zajmował do wojny.
Podczas kampanii 1939 r. po 17 września przeszedł do Rumunii, skąd przedostał się do Francji. Powołany do czynnej służby, w listopadzie uzyskał przydział do obozu w Coëtquidan. Po upadku Francji w czerwcu 1940 r. ewakuowany do Wlk. Brytanii. Przydzielony do 8 Bryg. Kadrowej Strzelców. 10 września 1941 r. skierowany do Stacji Zbornej Oficerów Rothsay na wyspie Bute.
Dalsze jego losy są nieznane.
Zmarł po 1945 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, czterokrotnie Krzyżem Walecznych i złotym Krzyżem Zasługi.