Urodził się 6 grudnia 1887 r. w Dąbrowie Górniczej. Syn Waleriana i Emilii z Topór-Jasińskich. Brat Jerzego (zob.). Działacz polityczny. W okresie I wojny światowej przebywał na terenie Rosji, gdzie należał do PPS. Po rewolucji lutowej 1917 r., w okresie rządów Kiereńskiego, sprawował funkcję naczelnika więzienia na Tagance w Moskwie. Był opiekunem polskich więźniów politycznych. Po przewrocie bolszewickim w 1918 r. powrócił do kraju. W niepodległej Polsce pracował jako naczelnik wydz. w Ministerstwie Sprawiedliwości w Warszawie. Był też docentem Wolnej Wszechnicy Radiowej. Mieszkał w Warszawie. Podczas kampanii 1939 r. ewakuowany w kierunku wschodnim, został aresztowany przez Sowietów i osadzony w obozie w Kozielsku. Wywieziony na podstawie listy z pierwszych dni kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim. Odznaczony złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości. Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; „Monitor Polski” nr 212/1933.