Urodził się 17 września 1874 r. w Kowalewie na Pomorzu. Syn Wacława i Augustyny z Wolffów.
Ukończył gimnazjum im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu, po czym studiował sztuki piękne.
Odbył obowiązkową służbę wojskową w charakterze jednorocznego ochotnika w armii niemieckiej.
Po wybuchu I wojny światowej zmobilizowany do armii niemieckiej. Uczestniczył w działaniach frontowych aż do końca wojny.
Uczestnik powstania wielkopolskiego w stopniu oficerskim. Potem brał udział w walkach z Ukraińcami w rejonie Lwowa. Ciężko ranny 6 maja 1919 r.
Zmarł z ran 9 maja 1919 r. podczas przewożenia go do Poznania. Pochowany na Cmentarzu Bohaterów na stokach poznańskiej cytadeli.
Pośmiertnie odznaczony Medalem Niepodległości.
Był żonaty z Józefą Kurzyńską, z którą miał córki Halinę Leokadię (1906–1991), Urszulę (ur. 1915) oraz synów Zdzisława (3 II 1908–21 X 1984), dziennikarza, trenera i sędziego sportowego, Janusza (1912–8 II 1991) i Tadeusza (ur. 1915).
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; „Monitor Polski” nr 64/1938