Urodził się 1 kwietnia 1897 r. w Kielcach. Syn Antoniego.
W czasie I wojny światowej jako uczeń gimnazjum wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 5 pp LP. W końcu kwietnia 1917 r. był żołnierzem 1 komp.
Po 1918 r. w WP. Służył w 9 pp leg.
Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., awansowany 15 sierpnia 1924 r. na kpt. piech., a 1 stycznia 1932 r. na mjr. piech. Przeniesiony do 52 pp (1 kwietnia 1932), sprawował funkcję dowódcy baonu. Po 1935 r. przeniesiony w stan spoczynku.
Mieszkał w Złoczowie, a potem w Warszawie.
Podczas kampanii 1939 r. zmobilizowany do WP, był dowódcą komp. ckm w improwizowanym baonie „Wilk”, z którym wszedł w skład Podlaskiej BK. Brał udział w walkach z Niemcami na Lubelszczyźnie. Po kapitulacji SGO „Polesie” pod Kockiem (6 października) dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał m.in. w oflagu VII A w Murnau.
Zmarł 15 sierpnia 1943 r. w Murnau i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Walecznych, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Niepodległości.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; „Monitor Polski” nr 178/1937; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.