Urodził się 15 lub 17 listopada 1897 r. we Lwowie. Syn Markusa i Edki (Ety) z Rabonów. Brat Alberta Izydora (zob.).
Ukończył szkołę powszechną i dwie klasy szkoły przemysłowej.
Od 1909 r. pracował zawodowo jako subiekt.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Od 15 lipca 1915 r. służył w 1 komp. 2 pp LP, uzyskując stopień st. szer. Uczestniczył w walkach na Wołyniu.
Po kryzysie przysięgowym przeszedł do Polskiego Korpusu Posiłkowego. W końcu 1917 r. przeniesiono go do komp. szturmowej.W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Huszt.
Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej i 22 maja wysłany na front włoski.
Po rozkładzie Austro-Węgier wstąpił do WP. Od 3 marca 1919 do 6 lipca 1920 r. służył w polskim ataszacie w Wiedniu. Wobec trudnej sytuacji militarnej powrócił do kraju i od 10 lipca był żołnierzem 4 psp. 12 lipca 1921 r. został zdemobilizowany.
Mieszkał we Lwowie. Przez kilka lat pozostawał bezrobotny. Prawdopodobnie przejściowo pracował jako krawiec. W grudniu 1928 r. wyemigrował do Paryża. Pracował jako pomocnik handlowy, jednak na początku lat 30. utracił to zatrudnienie. W 1936 r. powrócił do Polski. Od 30 października był listonoszem we Lwowie.
Należał do Zw. Legionistów Polskich, Zw. Żydów Uczestników Walk o Niepodległość Polski (członek zarządu Oddziału im. N. Polaka), LOPP i PCK.
Zmarł po 1939 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
Żonaty z Anną N., miał z nią dziecko (ur. 1924).
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie pochodzenia żydowskiego w Legionach Polskich, Warszawa 2010; „Monitor Polski” nr 217/1932; Żydzi bojownicy o niepodległość Polski, Lwów 1939.