Urodził się 14 marca 1890 r. w Jarosławiu.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 1 komp. III baonu 1 pp LP, a potem w II baonie 5 pp LP, uzyskując stopień sierż. W połowie lutego 1915 r. przebywał na leczeniu w szpitalu Czerwonego Krzyża w Nowym Targu. Następnie powrócił do baonu. Odznaczył się podczas bitwy pod Konarami, został imiennie wyróżniony w rozkazie J. Piłsudskiego.
Sierżant II batalionu 2 pułku Brzozowski Zygmunt i szeregowcy (...) po przełamaniu przez Rosjan frontu w lesie Płaczkowickim, posłani na patrol we trójkę wzięli w Woli Konarskiej, jako jeńców 38 żołnierzy rosyjskich, ścigających cofającą się linię 8 pułku.
Po 1918 r. w WP. W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. W 1934 r. w stopniu sierż. służył w baonie KOP „Niemenczyn”.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i czterokrotnie Krzyżem Walecznych.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich t. I, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; T. Kasprzycki, Kartki z dziennika oficera I Brygady, Warszawa 1934; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 6/1934.