Urodził się 23 grudnia 1897 r.
Podczas I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich. Jako st. uł. „Zelisław” służył w 1 puł LP. Następnie w POW.
W utworzonym 7 listopada 1918 r. Tymczasowym Rządzie Ludowym Republiki Polskiej w Lublinie objął stanowisko wiceministra propagandy. Po jego podporządkowaniu się przybyłemu do Warszawy J. Piłsudskiemu przeszedł do służby wojskowej.
Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., był oficerem 27 pp (1923, 1924). Awansowany 1 lipca 1925 r. na kpt. piech., służył dowództwie 7 DP (1928) i co najmniej od 1932 r. w DOK nr IV w Łodzi. Jako oficer korpusu administracji wiosną 1939 r. zajmował stanowisko kierownika samodzielnego referatu informacyjnego.
Po II wojnie światowej pozostał na emigracji. Należał do władz Koła Beliniaków.
Zmarł 24 sierpnia 1972 r. w Londynie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, czterokrotnie Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Izabellą Dramińską (zob.).
Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932, 1939; Monitor Polski nr 64/1931.