Zygmunt Górski

Urodził się 10 grudnia 1897 r. w Radomiu. Syn Józefa i Marii z Cieślikowskich.

Uczestnik strajku szkolnego (1905 r.). Następnie kształcił się w tajnej szkole polskiej pań Gronc i Soczek w Radomiu. Członek Radomskiej Organizacji Niepodległościowej, w 1914 r. organizował bojkot uczniowski uroczystości carskich z okazji stłumienia powstania styczniowego.

W czasie I wojny światowej od 1914 r. działał na rzecz czynu legionowego w Radomiu. Latem 1915 r. podczas odwrotu wojsk rosyjskich zdobył broń, którą ukrywał na terenie przylegającym do Elektrowni Miejskiej, którą potem przekazał do biura werbunkowego do Legionów. Członek POW ps. „Gryzmunt”. Początkowo był kolporterem, a w 1917 r. założycielem tajnej drukarni, w której drukował pisma Narodowego Zw. Robotniczego i POW. Z ramienia POW wszedł w skład NZR. W październiku i listopadzie 1918 r. brał udział w akcji likwidacji i zatrzymywania prowokatorów i konfidentów. Uczestniczył w rozbrajaniu wojsk okupacyjnych w Radomiu.

Oddelegowany do tworzenia Straży Bezpieczeństwa w Radomiu, od 1919 r. służył w PKU w Radomiu. W 1920 r. w WP. Ukończyłszkołę podoficerów gospodarczych przy DOGen Kielce.

W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnym mieście. Pracował jako buchalter (w 1916 r. ukończył kurs buchalteryjny) w magistracie radomskim, a od drugiej połowy lat 20. był głównym buchalterem w Fabryce Wyrobów Szamotowych i Kamionkowym „Marywil” w Radomiu. W 1936 r. kupił majątek we Wrzeszczowie.

Działacz BBWR..

Należał do Zw. Legionistów Polskich (członek Zarządu Okręgu), Zw. Strzeleckiego (od 1925 r. członek Komendy Obwodu), Zw. Peowiaków (od 1930 r. członek zarządu kola w Radomiu), Polskiego Tow. Tatrzańskiego i Zw. Zawodowego Pracowników Biurowych.

Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej. Członek ZWZ ps. „Gryz”. Dowodził grupą dywersyjną na terenie powiatu radomskiego. Aresztowany przez Niemców w nocy na 25 stycznia 1941 r. Przebywał w obozie przejściowym w Skarżysku-Kamiennej. Wyrokiem sądu doraźnego policji bezpieczeństwa 22 lutego skazany na karęśmierci. 25 lutego osadzony w obozie koncentracyjnym w Auschwitz (nr więźnia 10 530).

Zginął 14 marca 1941 r. w obozie.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Żonaty z Marianną Stolińską, miał z nią córki Zofię (18 X 1922-28 III 2010 Lailly-en-Val) zamężną Romanowicz, pisarkę, Barbarę zamężną Korza i Hannę oraz synów Tadeusza, Zygmunta i Andrzeja.