Urodził się 27 października 1873 r. we Lwowie. Syn Michała i Marii z Duszyńskich-Duszaków.
Uczył się w IV gimnazjum we Lwowie.
Odbył obowiązkową służbę wojskową w armii austro-węgierskiej w charakterze jednorocznego ochotnika. W 1900 r. mianowany ppor. rez. piech.
Ukończył studia prawnicze, uzyskując doktorat.
W 1908 r. był adiunktem Sądu Powiatowego w Komarnie.
Działacz niepodległościowy ps. „Bogusław”.
Po 1918 r. w WP. Brał udział w walkach z Ukraińcami. W stopniu mjr. był referentem sprawiedliwości w dowództwie Frontu Galicyjsko-Wołyńskiego (29 maja –lipiec 1919).
Zweryfikowany jako ppłk piech. z 1 czerwca 1919 r., od 19 sierpnia do 26 grudnia 1922 r. dowodził 40 pp. W 1923 r. zastępca dowódcy 26 pp. W1926 r. przeniesiony na stanowisko zastępcy dowódcy 30 pp. Funkcję tę zajmował do 1927 r. W 1928 r. pozostawał w stanie spoczynku.
Zamieszkał w Samborze, gdzie w 1930 r. był sędzią Sądu Okręgowego, a w 1932 r. jego wiceprezesem.
Zmarł po 1934 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty z Wandą Grzymalską, miał z nią córkę Wandę (3 VI 1905-16 V 1995) zamężną Stojałowską, biologa, prof., i syna Wiesława (12 XI 1907-18 XI 1988), lekarza, prof dr hab.
Kalendarz sądowy na rok 1930, Warszawa brw; Kalendarz sądowy na rok 1932, Warszawa brw; „Monitor Polski” nr 27/1934; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934; Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. IV. Gimnazyum we Lwowie za rok szkolny 1885, Lwów 1885; Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1908, Lwów 1908.