Urodził się 30 kwietnia 1896 r. w Warszawie. Syn Leona, rzemieślnika, oraz Filipiny z Karlów. Brat Władysława Jana i Stanisławy Dryllowej (zob.).
Ukończył szkołę średnią, od roku 1914 uczył się na Wyższych Kursach Handlowych, zaś od 1915 r. studiował na Politechnice Warszawskiej.
W czasie I wojny światowej od listopada 1914 r. do marca 1916 r. należał do POW – ukończył jej szkołę podchorążych. Następnie wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 5 pp LP. Podczas bitwy pod Kościuchnówką 5 lipca 1916 r. został ranny i dostał się do niewoli rosyjskiej, z której zbiegł. Przez Szwecję przedostał się do kraju. Od 1 sierpnia 1917 r. był żołnierzem 1 part LP. Po kryzysie przysięgowym (lipiec 1917), od 22 sierpnia służył w POW. W listopadzie 1918 r. uczestniczył w rozbrajaniu Niemców.
W niepodległej Polsce wstąpił do Wojska Polskiego. Ukończył Szkołę Podchorążych oraz szkołę km w Dęblinie. W szeregach 22 pp walczył w wojnie z Rosją bolszewicką 1919–1920 w stopniu ppor. Dowodził plut. i komp. km. Ranny pod Rzeczycą w czerwcu 1920 r. 1 października 1921 r. odkomenderowano go na Politechnikę Warszawską (Wydział Inżynierii Wodnej). Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., w grudniu 1923 r. przydzielony do Marynarki Wojennej, był referentem budowlanym portu wojennego w Modlinie. Awansowany 1 lipca 1925 r. na kpt. mar., w roku 1926 ukończył studia, uzyskując dyplom inżyniera. 12 lipca 1927 r. przeniesiony na stanowisko kierownika Rejonu Inżynieryjnego Wybrzeża Morskiego w Gdyni. Od 1 stycznia 1931 r. szef Budownictwa Wybrzeża Morskiego (podlegał dowódcy Floty). 1 stycznia 1934 r. awansował na kmdr. ppor.
Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. był szefem Budownictwa Komendy Portu Wojennego w Gdyni. Od 4 września dowodził zorganizowanym przez siebie improwizowanym baonem marynarzy. Poległ 12 września 1939 r. pod miejscowością Mosty. Pochowany na Cmentarzu Witomińskim w Gdyni.
Żonaty z Janiną Monasterską, miał z nią córki Wandę (ur. 1923) i Marię (ur. 1927) zamężną Bardzik.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych, srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie otrzymał order Virtuti Militari 4 kl., zaś w PRL Krzyż Grunwaldu 3 kl.
Jest patronem 43 Bazy Lotnictwa Morskiego oraz ulicy w Gdyni.
J. Garbaczewski, Kawalerowie orderu Virtuti Militari siedleckiego 22 Pułku Piechoty za wojnę 1918–1921 r., Siedlce 1995; Kadry morskie Rzeczypospolitej, t. II, cz. 1, Gdynia 1996; „Monitor Polski” nr 179/1931, 23/1934; J. Pertek, w: Polski Słownik Biograficzny t. X z 1962–1964; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; E. Tomkowiak, Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945, t. II (1914–1921), cz. 1, Koszalin 1991.