Urodził się 10 maja 1891 r. w Sosnowcu. Syn Wincentego i Zofii z Sapreckich (?).
W czasie I wojny światowej w polskich formacjach na wschodzie.
Ukończył studia medyczne, uzyskując 3 maja 1918 r. w Charkowie dyplom lekarski. Specjalizował się w chirurgii.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Na początku września 1919 r. był lekarzem 1 szmodzielnego dyonu Wojskowej Straży Granicznej.
Zweryfikowany jako kpt. lek. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 1 lipca 1923 r. na mjr. lek., był starszym lekarzem 1 pszwol (1923, 1924). W 1928 r. służył w Szkole Podchorążych Sanitarnych. Awansowany 1 stycznia 1931 r. na ppłk. lek., co najmniej od 1932 r. w Departamencie Zdrowia MSWojsk. 19 marca 1938 r. awansował na płk. lek. Wiosną 1939 r. zajmował stanowisko szefa wydziału ogólnego.
Po II wojnie mieszkał w Warszawie i tu pracował zawodowo.
Zmarł 1 września 1987 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym na Powązkach w Warszawie kwat. 345.
Odznaczony Krzyżem Walecznych, złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.
Żonaty z Wandą Tejchman, miał synów Czesława (1925?-19 IV 1943), studenta politechniki, i Aleksandra (1929?-5 I 2011), dr. inżyniera hydrotechnika.
„Monitor Polski” 1932, nr 259; Lista starszeństwa oficerów zawodowych korpusu sanitarnego 1934; Polski Almanach Medyczny na rok 1956, Warszawa 1957; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na rok 1948, Warszawa 1949; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na rok 1938, Warszawa 1938; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na rok 1936, Warszawa 1936; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.