Urodził się 10 lutego 1898 r. w Korczynie pow. Krosno. Syn Władysława i Antoniny z Marischlerów.
Uczył się w gimnazjum Franciszka Józefa we Lwowie – maturę uzyskał w 1916 r.
W czasie I wojny światowej w lutym 1917 r. powołany do armii austro-węgierskiej. Ukończył Szkołę Oficerów Rezerwy w Jägendorfie, po czym do października 1918 r. uczestniczył w działaniach na froncie.
Od 2 listopada w stopniu kpr. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do obsady pododcinka „Remiza-Cytadela” (odcinek I). Po wyparciu przeciwnika z miasta wcielony do 38 pp. W jego składzie brał udział w dalszych walkach z Ukraińcami i bolszewikami. 15 sierpnia 1920 r. skierowany jako uczeń do Szkoły Podchorążych Artylerii w Poznaniu.
Po jej ukończeniu 15 lutego 1921 r. skierowany do 21 pap. Zweryfikowany jako por. art. z 1 marca 1921, sprawował funkcje oficera baterii, dowódcy plut., zastępcy dowódcy baterii, zastępcy oficera ds. materiałowych. W 1926 r. ukończył Szkołę Strzelań Artylerii. Potem (1928, 1932) oficer 5 pal. We wrześniu 1933 r. podjął naukę w Wyższej Szkole Intendentury w Warszawie, którą po roku ze względów rodzinnych przerwał. Przeniesiony na stanowisko oficera mobilizacyjnego kadry zapasowej służby intendentury nr 9. 19 marca 1939 r. awansował na kpt. int.
Podczas kampanii 1939 r. dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.
Wywieziony na podstawie listy nr 035/4 z 16 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na kpt. (!)
Żonaty z Marią z Zarańskich.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; „Monitor Polski” nr 258/1933; Z. Moszumański, Z. Kozak, Wojenne szkoły dla oficerów artylerii (1914-1921), Pruszków brw; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; J. S[nitko] R[zeszut], w: Pro memoria, „Wojskowy Przegląd Historyczny” nr 4/1996.