Bojownikom niepodległości

Zygmunt Janiszewski

(1888–po 1938)

Urodził się 2 marca 1888 r. w Lublinie. Syn Onufrego i Anny.

Ukończył studia medyczne, w 1914 r. uzyskując dyplom lekarski. Specjalizował się w ginekologii i położnictwie.

W czasie I wojny światowej od początku sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich ps. „Jastrząb”. 8 sierpnia wyruszył na front. Od 14 sierpnia był lekarzem I baonu 1 pp LP. W połowie września 1914 r. chory, opuścił szeregi pułku. 27 września 1914 r. mianowany ppor. lek. W kwietniu 1916 r. przydzielony do I Brygady. Uczestniczył w działaniach na Wołyniu. Rozkazem Komendy LP z 17 sierpnia skreślony z listy oficerów, gdyż takiego lekarza w Legionach nie ma.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W 1921 r. był lekarzem obozu internowanych w Toruniu. W czerwcu 1921 r. służył w komp. zapasowej sanitarnej nr 2. W 1922 r. przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako kpt. rez. lek. z 1 czerwca 1919 r.

Mieszkał w Wąbrzeźnie, Radomiu, a w 1938 r. w Lublinie, gdzie praktykował.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Źródła

W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914–1917. Słownik biograficzny t. 2, Warszawa 2006; H. Lewartowski, B. Pochmarski, J.A. Teslar, Szlakiem bojowym Legionów, Lwów 1915; Materiały do historii I Brygady, „Żołnierz Legionów i POW” nr 3-4/1939; „Monitor Polski” nr 140/1932; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na 1938 rok, Warszawa 1938; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; K. Stepan, Prawie jak słownik, „Mars” t. 20/2006.