Bojownikom niepodległości

Zygmunt Jęczkowiak

(1901–po 1938)

Urodził się 24 lipca 1901 r. w Poznaniu. Syn Jana i Anny z Wrońskich. Brat Józefa (zob.), przyrodni brat Mariana (zob.).

W czasie I wojny światowej należał do I Drużyny im. Bolesława Chrobrego w Poznaniu, a od 1 kwietnia 1918 r. do POW Zaboru Pruskiego. Od 14 listopada 1918 r. cxzłonek 1 komp. Służby Straży i Bezpieczeństwa.

Uczestnik powstania wielkopolskiego. Od 27 grudnia brał udział w walkach w Poznaniu, a od 10 stycznia 1919 r. służył w 1 pstrz wlkp (potem: 55 pp). Uczestniczył w działaniach na froncie ukraińskim i bolszewickim. 10 października 1922 r. przeniesiony do rezerwy.

W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnym mieście. Był kupcem.

30 sierpnia 1939 r. zmobilizowany do Wojska Polskiego, służył w nadwyżkach 4 pp leg.

Podczas kampanii 1939 r. ewakuowany w kierunku wschodnim, 22 września dostał się do niewoli sowieckiej. Później uwolniony.

Zmarł 17 listopada 1985 r.  w Poznaniu i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Komunalnym nr 1 (Miłostowo) w Poznaniu pole 6 kwat. 1.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Żonaty (od 26 III 1928) z Haliną Schultz, miał synów Lechosława Jerzego (3 II 1929–1988), Zygmunta Tadeusza (ur. 1932) i córkę Mieczysławę Marię (1930–2000).

Źródła

Genealogia Powstańców Wielkopolskich, www.powstancywielkopolscy.blogi.pl/archiwum,2020-11.html [dostęp 8 VI 2021]; „Monitor Polski” nr 140/1938.