Urodził się 18 czerwca 1898 r. we Lwowie. Syn Zygmunta.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich ps. „Karol Gromadziński”. Słuzył w I Brygadzie.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Brał udział w walkach z Ukraińcami w okolicach Lwowa, a potem z bolszewikami. W czerwcu 1921 r. w stopniu ppor. żand. służył w 8 dyonie żandarmerii. Wkrótce potem został przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako ppor. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.
Powołany do służby czynnej i awansowany 1 maja 1925 r. por. piech., służył w 84 pp (1928) i 19 pp (1932, 1935). Następnie przeniesiony do rezerwy. 19 marca 1939 r. awansował na kpt. rez. piech.
Podjął służbę w Policji Państwowej. W stopniu komisarza w 1939 r. był szefem Urzędu Śledczego w komendzie wojewódzkiej policji w Brześciu nad Bugiem.
Podczas II wojny światowej 24 wrzesnia 1939 r. aresztowany w Brześciu przez Sowietów. Przez trzy dni był tam więziony, po czym 15 października został osadzony w obozie w Ostaszkowie. Wiosną 1940 r. przeniesiony do obozu w Pawliszczew Burze, 18 czerwca 1941 r. w Griazowcu. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej (22 czerwca 1941) i podpisaniu umowy Sikorski-Majski (30 lipca) został uwolniony. 3 września wstąpił do Armii Polskiej w ZSSR. Służył w Oddz. II 6 DP. Uczestniczył w akcji poszukiwania oficerów z obozów w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie. Po wyjściu armii na Środkowy Wschód kierował placówką Armii Polskiej na Wschodzie w Teheranie. Od stycznia 1944 r. był komendantem obozu dyscyplinarnego w Latrun. Od połowy lutego szef wydziału informacyjnego Jednostek Wojska na Środkowym Wschodzie.
Po zakończeniu wojny i demobilizacji zamieszkał w Wlk. Brytanii.
Zmarł 10 października 1960 r. i został pochowany na Cmentarzu Gunnersbury w Londynie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
K. Grodziska, Polskie groby na cmentarzach Londynu, Kraków 1995; „Monitor Polski” 1931, nr 260; Mord w lesie katyńskim. Przesłuchania przed amerykańska komisją Maddena w latach 1951-1952 t. 2, Warszawa 2018; J. Pietrzak, „Wyeliminowanie z szeregów elementu uciążliwego i niebezpiecznego”. Sprawa Obozu Dyscyplinarnego Armii Polskiej na Wschodzie w Latrun w Palestynie (1944-1945), „Dzieje Najnowsze” 2015, nr 2; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939, Kraków 2003.