Bojownikom niepodległości

Zygmunt Langman

(1892-1970)

Urodził się 10 lipca 1892 r. w Krakowie. Syn Zygmunta, artysty rzeźbiarza, i Heleny ze Szwejgerów.

Studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Członek Zw. Strzeleckiego ps. „Żygwa”. Brał udział w kursie instruktorskim w Stróży w sierpniu 1913 r.

Po 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy z tym jednak, iż został zatrzymany w służbie czynnej. Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919 r., służył w 32 pp (1923). Przemianowany na oficera służby stałej (kpt. piech. z 1 lipca 1919), w 1924 r. w 85 pp. Co najmniej od 1927 r. w 21 baonie KOP (przynajmniej od 31 lipca 1928 do 30 kwietnia 1931 r. był dowódcą jego 1 komp.). W 1932 r. służył w 56 pp. Po 1933 r. przeniesiony w stan spoczynku lub do rezerwy.

Po II wojnie światowej mieszkał w Stanach Zjednoczonych.

Zmarł w 1970 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Żonaty z Marią Eugenią Sikorską.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 179/1931
Źródła

„Monitor Polski” nr 179/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; Z. Zygmuntowicz, Szkoła instruktorów Strzelca w Stróży 1913 r. cz. III, „Panteon Polski” nr 49/1928.