Bojownikom niepodległości

Zygmunt Ławrynowicz

(1898-1934)

Urodził się 22 czerwca 1898 r. Syn Stanisława i Marii z Janczewskich.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Służył w 13 puł. Zweryfikowany jako por. kaw. z 1 czerwca 1919 r., przed 1928 r. został przeniesiony do rezerwy.

W niepodległej Polsce mieszkał w Wilnie. Potem był komendantem powiatowym Związku Rezerwistów w Działdowie.

Zmarł 21 września 1934 r. w Działdowie i został pochowany w Wilnie.

Odznaczony trzykrotnie Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i Krzyżem Zasługi Wojsk Litwy Środkowej.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 24/1933
Źródła

„Kurjer Warszawski” 1934, nr 262; „Monitor Polski” 1933, nr 24; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.