Bojownikom niepodległości

Zygmunt Łojko

(1893-po 1939)

Urodził się 2 lutego 1893 r. we wsi Kecisko (?) na Wileńszczyźnie.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 5 pp LP.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. 1 marca 1919 r. mianowany ppor. piech. Służył w baonie zapasowym 5 pp leg. 19 lipca odkomenderowany na kurs wyszkolenia kierowników warsztatów i instruktorów sprzętu artyleryjskiego w Departamencie Artylerii MSWojsk. Po jego ukończeniu 15 listopada przydzielony na stanowisko inspektora materiału artyleryjskiego w Dowództwie Okręgu Generalnego Lublin.

W czerwcu 1921 r. w stopniu por. piech. w 5 pp leg. Zweryfikowany jako kpt. uzbr. z 1 czerwca 1919 r., służył w Zbrojowni nr 4 w Krakowie (1923, 1924). Awansowany 1 stycznia 1928 r. na mjr. uzbr., co najmniej od tego roku do 1932 r. służył w Departamencie Uzbrojenia MSWojsk. Awansowany 1 stycznia 1935 r. na ppłk. uzbr., wiosną 1939 r. był szefem misji zakupów w MSWojsk.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, orderem Polonia Restituta 5 kl., dwukrotnie Krzyżem Walecznych i dwukrotnie złotym Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 218/1931
Źródła

„Monitor Polski” 1931, nr 218; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.